Op de mooie site van de Vrouwenbibliotheek Utrecht staat een uitgebreide recensie van IMKE.

https://vrouwenbibliotheek.nl/2019/04/01/mijn-italiaanse-moeder-door-violet-leroy/

Iedereen heeft een moeder. Liefdevol, betrokken, streng of afwezig. We hebben haar alleen niet voor het uitkiezen.

Het verhaal van Anna Harper begint net na de Tweede Wereldoorlog, als ze vier jaar oud is. Terwijl haar moeder haar klaarstoomt voor een huwelijk met een diplomaat, ondervindt Anna de gevolgen van het geheime oorlogsverleden van haar vader.

Anna moet leven naar de grillen van haar moeder, die haar weinig vrijheid geeft. Buiten spelen en kind zijn is er niet bij. Alles draait voor haar moeder om de buitenkant: wat zullen de mensen wel niet denken? Met haar wijze lessen in etiquette – die tot in de verveling terugkeren – probeert ze Anna te vormen tot wat ze zelf krampachtig probeert te zijn: een lid van de gegoede kringen. “Had ze niet gezegd dat ik moest worden wat pappie haar had afgepakt?“.

Ze gehoorzaamt haar moeder en groeit op in eenzaamheid. Ze bespreekt alles met Bruin, de knuffelbeer die ze van familievriend dokter Hertog kreeg. Via Bruin beschrijft Violette Leroy de innerlijke tweestrijd van Anna. Hij is de enige die tegen ‘mammie’ in durft te gaan en weerspiegelt de ‘stoere’ kant van Anna. Naarmate ze opgroeit, begint ze zich – binnen de grenzen van het toelaatbare – steeds meer af te zetten tegen haar ouders.

Haar vader is afwezig, maar als deze eindelijk naar huis komt, wordt het er niet beter op thuis. Langzaamaan ontdekt Anna dat haar vader fout was in de oorlog, waarvan het gezin de consequenties moet dragen. Een dwingeland als moeder en een vader zonder ruggengraat. Dit kúnnen haar echte ouders toch niet zijn?

Nee. Ze moet wel geadopteerd zijn, denkt Anna. Zo klein als de ruimte is die haar moeder haar geeft, zo groot wordt haar fantasie. Anna ontsnapt aan de situatie door het creëren van haar eigen droomwereld, die haar zelfs helemaal meevoert tot in Italië, op zoek naar haar (echte) Italiaanse moeder.

Violette Leroy weet door middel van de kinderlijke kijk van Anna op de wereld om haar heen vanaf het begin af aan een overtuigende sfeer neer te zetten. Je voelt mee met Anna, de vele spanningen binnen haar gezin en de manier waarop ze er door haar fantasie mee om probeert te gaan. Het consequent benoemen van de ouders als pappie en mammie, wordt naarmate ze ouder wordt echter storend en past niet meer bij haar leeftijd. Ook de rijmpjes, die ze overal van maakt, maken haar blik op den duur onnodig kinderachtig. “Hap hap happen, laat maar bloeden in die lappen.”

Pas na 27 jaar lukt het Anna Harper om op eigen benen te staan en heeft ze haar droomwereld niet meer nodig. Het verhaal krijgt een romantische wending in Italië en Anna verkrijgt direct inzichten in het copinggedrag uit haar jeugd als ze bij een psycholoog terecht komt. De vaart en de schijnbare eenvoud waarmee haar problemen tot een einde komen, staan niet in verhouding met de lange opbouw aan het begin van het verhaal, waardoor het te ‘gemakkelijk’ voelt. De noodzaak die je voelt in de vertelling van de eerste hoofdstukken, verzwakt naar mijn mening door het ietwat te fantastische einde.

Mijn Italiaanse moeder is een gelaagd boek, dat een overtuigende sfeer neerzet van een naoorlogs gezin. Het is een boek over opgroeien, oorlog, de relatie tussen ouder en kind en het zoeken naar je eigen identiteit. De fantasie waarmee dit gepaard gaat werd echter soms voor mij iets te ongelooflijk.

Ondanks de zware onderwerpen weet Violet Leroy het verhaal echter lichtvoetig te brengen en dat zorgt ervoor dat deze roman gemakkelijk wegleest. En hoewel alle sympathie voor Anna’s moeder overtuigend weggeschreven wordt, ben je het na het lezen van dit boek toch op één vlak met haar eens: “Oorlog is niet van kinderen.”

Uitgeverij          De Kring, 2018
Pagina’s             288
ISBN                  978 9462 971 141

Recensie door Imke, maart 2019

 

Tijdens de boekenweek kun je het ebook van Mijn Italiaanse moeder bestellen met de kortingscode CIAOTUTTI Een korting van 2,49! Dus voor maar 7,50!

Op https://www.uitgeverijdekring.nl/winkelmandje.

Een erg goede (en mooie ) recensie op Boekenbijlage.nl door Corine Gorter.

Een dominante moeder en haar dochter

Mijn Italiaanse moeder – Violet Leroy – De Kring – 288 blz.

Het verhaal begint in september 1945, wanneer de driejarige Anna Harper vertelt over de periode na de Tweede Wereldoorlog. Haar vader is niet aanwezig en ze moet samen met haar strenge moeder zien te overleven, wat niet makkelijk is. In de oorlogsjaren was ze nooit buiten geweest, omdat dat te gevaarlijk was. Nu verheugt de kleine Anna zich erop om naar school te gaan en met andere kinderen te kunnen spelen én eindelijk buiten te komen. Alhoewel de oorlog voorbij is, mag ze nog altijd niet naar buiten. Anna kijkt verlangend door de ramen naar de straat, waar ze op een dag een moeder ziet met aan haar hand een meisje. Iemand tikt het hoedje van de moeder van haar hoofd waarop een kaal hoofd te voorschijn komt.

Een joelende groep mensen komt om de moeder en kind staan en even later ziet Anna hoe een pot met uitwerpselen op hun hoofden wordt gegooid. Wanneer ze vier jaar wordt mag Anna nog steeds niet naar school en haar moeder verbiedt het haar om naar buiten te gaan. Na een tijdje komt haar vader eindelijk weer naar huis, maar zijn thuiskomst brengt Anna niet de gehoopte vreugde. De sfeer in huis blijft gespannen en haar moeder lijkt steeds strenger voor haar te worden. Ze brengt haar allerlei strenge en soms bizarre regels en lessen bij, die Anna uiteindelijk het gevoel geven dat haar moeder onmogelijk haar echte moeder kan zijn. Op een dag ontdekt ze dat haar moeder een Italiaanse vrouw moet zijn en eindelijk vallen de puzzelstukjes op hun plek. Toch?

Dit boek wordt gepresenteerd als een feelgood roman die ontroerend, lichtvoetig en grappig is, gebaseerd op ware gebeurtenissen. Het dekt echter de lading niet. Naast grappig en ontroerend heeft het boek een serieuze onderlaag die, behalve belangrijk om te vertellen, op zeer goede wijze de beklemmende tijdsgeest van de jaren veertig en vijftig toont. Het verhaal laat een meisje zien dat door de bizarre, strenge en liefdeloze behandeling van haar moeder vervreemd van haar raakt en daaraan probeert te ontsnappen door zich in een fantasiewereld te verstoppen. De schrijfster laat zeer goed zien welke verstrekkende gevolgen dat heeft voor de psyche van het meisje. Haar jeugd blijft haar ook in haar latere leven nog achtervolgen.

Ik kan me voorstellen dat haar debuut bijzonder, origineel en verrassend wordt genoemd, want dat zijn bewoordingen die ik ook aan deze roman kan geven. De schrijfster schrijft prettig, maar op een originele manier. Ze weet vooral de psychologische kanten die zij belicht piekfijn te verweven in het verhaal. Ik vind dat heel knap en professioneel gedaan, waardoor het nergens gekunsteld wordt. Het is zelfs zodanig knap dat haar boek nog leerzaam bleek en mij belangrijke inzichten gaf. Ze weet de sfeer van de naoorlogse periode zo treffend te beschrijven dat ik het jaren veertig en vijftig interieur helemaal voor me zag. Ook vond ik haar benadering zeer origineel en was het fijn nu eens geen boek te lezen dat over het verzet gaat in de oorlog, maar juist de andere kant beschrijft. Het zwijgen wat in die tijd zo gewoon was maar hemeltergend wanneer je daarover leest. Het had zoveel kunnen verhelderen en het zou zo steunend zijn geweest. Waarom waren mensen in die tijd zo? Daarop komt pas op het einde van het boek enigszins een antwoord en dan laat het boek inderdaad zien een feelgood roman te zijn dat je met een diepe zucht weglegt, maar het verhaal je voorlopig nog niet los zal laten. Uitermate knappe en intrigerende roman, het lezen waard.

Corine Gorter

Deze mooie recensie is van Simone Lukkassen-Busser, recensente van NBD, de koepel van de Nederlandse Bibliotheken. Hoera! Mijn roman nu in veel bibliotheken te leen!!

Recensie Een aanrader!