#RietjeStelder schreef een prachtige review.Interessant en leuk voor (ex-)Rivierenbuurters, Amsterdam. Ook leuk voor Hannah Kuipers waarvan de jeugd in mijn roman model stond.
‘Het was een prachtig verhaal. Als Rivierenbuurtse en in dezelfde tijd opgegroeid, had ik af en toe zelfs het idee, dat het over mij ging. Mijn buurt, mijn school en zelfs mijn zoektocht naar mijn identiteit. De idiote opvoeding van de moeder kwam me zelfs bekend voor. Eigenlijk een soort kindermishandeling, zoals het nu genoemd wordt. Maar een prachtig boek, vond ik.’ https://www.facebook.com/violetleroyschrijver/
Deze recensie is van Simone Lukkassen-Busser, recensente van NBD, de koepel van de Nederlandse Bibliotheken. Hoera! Mijn roman nu in veel bibliotheken te leen!!
Recensie Een aanrader!
Anna is vier jaar wanneer de Tweede Wereldoorlog is afgelopen. Haar vader is er niet, waarom begrijpt ze niet. Later hoort ze dat hij in een gevangeniskamp heeft gezeten in verband met foute keuzes tijdens de oorlog. Haar moeder is een controlfreak en houdt Anna kort. Ze mag niet met andere kinderen spelen en moet bij haar moeder blijven. Als haar vader eindelijk thuiskomt, wordt de situatie voor Anna niet beter. Hij durft niks te zeggen. Om te ontsnappen creëert Anna voor zichzelf een fantasiewereld, waar ze echt in gelooft. Uiteindelijk duurt het tot haar 27e voordat het Anna lukt om zich los te maken van haar moeder om haar eigen leven te leiden. De proloog in het begin is wat verwarrend, later in het verhaal valt het op zijn plek, wat mooi getimed is. De eerste indruk is dat het een aanklacht is tegen de moeder van Anna. Niks is minder waar. Het verhaal heeft meerdere lagen en is goed opgebouwd. Daarnaast leest het makkelijk weg. Het geeft een mooi beeld van het leven net na de oorlog, waar niet veel over geschreven wordt. …. Een aanrader!
Simone Lukkassen-Busser (recensie staat ook op bol.com)