Recensie:

De cover is prachtig door de vrouw die erop staat met rood gestifte lippen, de blik, je krijgt er een goed gevoel bij, je wil weten wie de vrouw is. Het verhaal begint in 1945 een moeilijke tijd met het einde van de tweede WO II. Anna Harper is dan vier jaar. Haar moeder lijkt geen echte moederliefde te kunnen tonen, ze wilt haar dochter vooral klaarstomen tot een dame van de wereld die trouwt met een diplomaat. Anna is eenzaam en staat veel door het raam te kijken naar de spelende kinderen in de straat. Wanneer ze een beer cadeau krijgt en hem omdoopt tot Bruin, heeft ze onmiddellijk ook een maatje en is de eenzaamheid verdraagzamer. Ondertussen probeert ze om haar eenzaamheid en gebrek aan liefde met een droomwereld te verdringen. Zo overleeft ze de levenslessen van mammie en het doodzwijgen wanneer ze naar mammie haar zin weer iets verkeerd gedaan heeft. Op latere leeftijd wil ze komaf maken met de illusies van het verleden en kiest ze voor een avontuur in Italië. Mijn Italiaanse moeder is een roman waar eenzaamheid centraal staat. Gedurende gans het verhaal worden we meegenomen in het leven van Anna en haar ouders. Ze mist de liefde en genegenheid die ze bij andere kinderen in de straat ziet, niets lijkt goed genoeg te zijn voor haar Mamie ze voelt zich soms een bediende of opstakel in plaats van een dochter. Anna maakt gedurende het verhaal een echte groei mee, je voelt haar groeien. Ze is slim en weet bepaalde situaties Hierdoor in haar voordeel te draaien. Het plot zit goed in elkaar en het leest vlot. De schrijfster weet ook heel goed de leeftijden van Anna weer te geven. Je voelt wanneer Anna jong is dat het kinderlijk geschreven is, zo groeit de schrijfstijl mee naar mate Anna ouder wordt. Mijn complimenten hiervoor. Het is een bijzonder boek. Een aanrader. Een echte feelgood roman vind ik het niet door het thema eenzaamheid. Maar prachtig neergezet, waardoor je de gevoelens van Anna als lezer echt voelt. Ik geef het boek vier sterren.

Recensie:

Amsterdam 1945. geen gemakkelijke tijd. Anna is 4 jaar oud als het verhaal begint. ze woont bij haar zeer dominante moeder en haar vader de pantoffelheld met een oorlogsverleden. het meisje heeft het zwaar met de zware lessen van haar moeder die haar drilt om een dame te zijn en later te moeten trouwen met een diplomaat. ze mag niet naar buiten en geen vrienden hebben want haar moeder voelt zich te goed voor de rest van de buurt. haar moeder die haar niet eens bij naamt noemt, maar alleen: kind. gelukkig krijgt ze van een vriend van de familie, dokter Hertog, een Beer cadeau, broeno, (haar moeder beslist dat zijn naam Bruin is) deze beer heeft hij voor haar meegenomen uit Florence. bij deze beer begint haar liefde en fascinatie voor Italie. bruin wordt haar steun en toeverlaat aan hem kan ze haar zorgen kwijt en bruin steunt haar met zijn eigen mening. door het gebrek aan warme liefde creeert ze haar eigen wereld, haar droom wereld, haar italiaanse moeder. het is een mooi boek dat makkelijk wegleest. op de cover een prachtige dame. als je naar haar kijkt vraag je jezelf af waar denkt ze aan. het is een pakkend, bijzonder, meeslepend, spannend en boeiend verhaal. je “groeit” in het boek met Anna mee op, van kleine meisje naar volwassenen dame. hoe ze zich ontwikkelt en zich af zet tegen de strenge wil van haar kille moeder. je moet het zeker gelezen hebben